تـو مهـر را هـمه با مهـر مى دهـى پاسخ» صداى عشقى و طبع طنينى ات زيباست »اگر تـو مى شکنى ليليانه، کاسـه ى مـن» چه غم که شيوه ى دلبـر گزينى ات زيباست////الناز

خوب میدانم حرف نگفته ای باقی نیست پس چرا باز انقدر قلب من سنگین است؟ خوب که می اندیشم میبینم تنها چیزی که در قلب من است جای خالی توست.... پس چرا قلبم انقدر سنگین است؟ خالی که ندارد وزنی... تا سنگینی بکند!! تو کل علم را هم به سخره گرفته ای

شروع کردن یه رابطه اشتباه،مثل شروع کردن به کتاب اشتباهه،نه میشه نصفه ولش کرد وهرلحظه هم حوصلتو سر میبره،مجبوری ادامش بدی تا تموم بشه بالاخره ///خان

هر وقت رابطه تون نیاز به تغییر داشت؛ تیر و تخته ها رو جابجا کنین رستوران همیشگی تون رو عوض کنین به جای پیغام پسغام دادن تلفن بزنین بجای عزیزم بگید ، گلم دکوراسیون رابطه تون رو عوض کنین اما طرفتون رو عوض نکنین عشقتان را از حالتی به حالت دیگر تغییر بدید نه از آدمی به آدم دیگه...خان

جای خالی هم اگرباشد برایت من خریدار م دلا

صبح هایی که تو در آن نباشی مثل بغضی ایست که از شب بین بی خوابی های آدم جا مانده و تا سحر گلویش را پاره کرده ///الناز

زیباییه لحظه ها ستودنی میشود اگر اسمت کنارش بیاید وای به لحظه هایی که خودت هستی..

بانو ؛ عشقِ تو نه بازیچه است ! نه برگی که در دقایق دلتنگی مرا به خود سرگرم کند ! بانو ؛ عشقِ تو خرقه یی نیست که آن را در ایستگاه های میانه ی سفر بر تن کنم ! من ناچارم به عشقِ تو تا دریابم که انسانم نه یک سنگ ... ////خان

بی تو اشک و غم حسرت همه مهمان منند قدمی رنجه کن از مهر به مهمانی من ...///خان

چون احتیاج داشتم که دوست بدارم و دوستم بدارند تصور کردم که عاشق شدهام به عبارت دیگر خودم را به حماقت زدم... ///نفس،،خان

زندگی همین است .....همین چیزای کوچک ساده... مثلا تو بخندی... و من قربان صدقه لحن صدایت بروم....

دل اگر آتش بگیرد به ز سرما اوبمیرد....حال دانی مردمانت ازچه خطه شورو گرماشان زیاد؟

مثل یک اتفاق خوب درست بیفت وسط زندگی ام... طوری که اگر خواستم هم،نتوانم تغییرت دهم... اتفاق ساعتی نباش اگر افتادی،تا آخر بمان.. //////خان،،،الناز

کسی بیاید ما را دعوت کند به رفتن به رفتن از تمام کسانی که رفته اند و ما هنوز درون آن ها مانده ایم ..!

صبح جاییست میان بازوان تو آغوشت را برای طلوعی دوباره باز کن ...! دوستام دوسِتون دارم

سلام عمو مسعود عزیز

سلامی چوگرمای بوشهرو و دل مردمانش...به سمت خراسان ایران...یکی ناب نابش...بگو مردمانم همه گرچه دورندزتو...ولی دل همه بی قرارو سرگشته وارسوی تو

سیاهک راست میگه دیگه...اگه هم منظورت شخص خاصیه یا دیگه سایت نمیاد یا اینکه نمیخاد زنگ بزنه دیگه ولش کن

شماره تو ندارم بخدا وگرنه زنگ میزدم که توقعت برسی

خسته ازمردن برایت...دیگرَم طاقت نباشد...زین دما دم من برایت ...زندگی را مینوازم

گر بیایی؛ دهمت جان و نیایی کُشدم غم...! من که بایست بمیرم...! چه بیایی چه نیایی...//دوستام

ایستادم نیامدی حالا گنجشکها در من لانه کرده اند...

خشکسالی دورتادورم گرفت اما ندانست کس که من...آب چشمم درفراقت همچو ییلاق است دلا

آن روزها هر وقت موهایت را باز میکردی، باد وزیدن میگرفت! این خشکسالی بی دلیل نيست؛ و جز من هیچکس دلیلش را نمیداند! باد دل باخته بود؛ و تو موهایت را کوتاه کرده ای! ////خان

تسلیم ناگزیریِ تقدیر خود شدم... دستی بلند کردم و گفتم: سفر به خیر ...////خان

پیامبری ست در چشمانت؛ وقتی که نگاهت از رگ گردن به من نزدیک ترست... ///خان

قصه ام اگر درازاست..روحش به تونیازاست...دانی که خان دگرروز...آرام و بی توان است

هرچند به تو نیاز دارد ای عشق »»دنیا به تو اعتراض دارد ای عشق »» افسوس که عمر واژهها کوتاه است»» این قصه سر دراز دارد ای عشق //forbiden

اشتباه نکن! فاصله، همیشه مسافت نیست... ببین دلت کجاست؟!... ////الناز

گاهی عکس ها دعوت نامه ای می شوند برای سفری خیالی به آرزوهایت ، نداشته هایت به سرزمینی بین آنچه که هستی و آنچه که بودی … به سرزمین سادگی ها

بعضی احساس ها کلمه نمیخواهد صدا میخواهد لحن میخواهد مثل "دوست داشتن" بعضی حرف ها را نباید نوشت نباید تایپ کرد مثل "دوستت دارم" دوست داشتن را باید کنار گوشش زمزمه کرد و دوستت دارم را با بوسه نشانش داد چرا نسلی شدیم که لب هایمان را از یاد برده ایم و فقط به دست ها تکیه کرده ایم...//الناز گل

وقتی دلت مثل من ترک برداشت دیگر آمدن یا رفتن بودن یا نبودن هیچ فرقی نمی کند آدم یک روز به جایی می رسد که دلش می خواهد همیشه بخوابد خواب چقدر خوب است برای نداشتن ها/////الناز،دوستام