قلبـ من خانـه ی خـدا

خـدایـــا

دلـم گـرفته از هرکسی کـه بوی لطف و جـود تو رو نداره
از آدمـایی که نا حـق حـرف میزننـد ، نا حـق قضاوت میکنـند
از زبـــــــان های طعنـــــــه زننــــــــده
از دل هــــــای پر کینــــــــه

خـدایــا
از هـرچه غیـر تـو بیـزارم

======

پاسبان حرم دل شده ام شبــــ همه شبــــــ

تا دریــن پـــرده جز اندیشــــــه « او » نگذارم