قندپارسی

عشقت پلنگ وحشی آدم شکار کن

عشقت پلنگ وحشی آدم شکار کن
چشمت رمیده آهوی دائم فرار کن
گیسوی عنبرین تو سنبل به باد ده
ابروی خنجرین تو گل تار و مار کن
یک تابش از نگاه شما آفتاب سوز
یک بوسه از بهار لبت غنچه خار کن
اخم تو دی کننده ی اردیبهشت ماه
لبخند جانفزات زمستان بهار کن
بردی ز دل قرار و قرار اینچنین نبود
ای دلبر فراری دل بی قرار کن
با من شبی بساز و مکن فکر ننگ و نام
ای نام نیک یک شبه بی اعتبار کن
مانند حسن خویش که مانده است ماندگار
آه ای غزال من غزلم ماندگار کن