دکتر محمد مهدی فولاد وند

محمدمهدی فولادوند (۱۲۹۹- ۱۵ مرداد ۱۳۸۷) استاد دانشگاه و از مترجمان قرآن و نهج‌البلاغه و صحیفهٔ سجادیه به زبان فارسی است.زندگی:
محمدمهدی فولادوند فرزند محمدحسن بختیاری، در سال ۱۲۹۹ در شهرستان اراک متولد شد. در شهریور ۱۳۲۹ عازم پاریس شد و مدت چهارده سال در آنجا تحصیل کرد.

فولادوند در این مدت در دانشگاه سوربن به تحصیل در رشتهٔ ادبیات، هنر، فلسفه و زبان‌شناسی عرب پرداخت. رسالهٔ دکتری وی پیرامون (عمر خیام) بود که بعدها به چاپ رسانید.
وی در آبان ۱۹۶۴ میلادی به تهران بازگشت و در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی، از جمله دانشکدهٔ الهیات دانشگاه تهران و دانشگاه امام صادق دروسی چون فلسفه، زیباشناسی، زبان فرانسه، تاریخ مذاهب و فرهنگ ایران را تدریس کرد. فولادوند نزدیک ۳۰ جلد کتاب به فارسی و فرانسه منتشر کرده‌ است. وی در روز ۱۵ مرداد ۱۳۸۷ درگذشت.
شهرت فولادوند بیشتر به ‌سبب ترجمهٔ او از قرآن بود. وی در سال ۱۳۴۵ جزوه‌ای به نام (گل‌هایی از قرآن) را در تهران منتشر کرد، در حالی که به‌ جز ترجمهٔ مهدی الهی‌قمشه‌ای و ابوالقاسم پاینده ترجمه فارسی دیگری از قرآن در دسترس نبود. این جزوه مورد اقبال قرا گرفت و این استقبال تا آنجا بود که محمدعلی جمال‌زاده، نامه‌ای در تجلیل مترجم نوشت و از وی خواست تا این کار را تا پایان قرآن ادامه دهد.
فولادوند به دو زبان فارسی و فرانسه شعر می‌گفت. دیوان اشعار فارسی وی به ۲۰ هزار بیت و اشعار فرانسهٔ او به ۷۰۰ صفحه بالغ می‌شود. تخلص او در اشعار فارسی‌اش (مهدا) بود.
آثار فولادوند:
از وی آثار تألیفی و به‌ ویژه ترجمه‌ای فراوانی باقی مانده‌است.
ترجمه‌ها:
برخى از ترجمه‌هاى فولادوند عبارت‌اند از: قرآن، نهج‌البلاغه، اقتصادنای محمدباقر صدر و المنقذ من الضلال (رهایی از گمراهی) غزالی به زبان فارسى. وی همچنین مترجم دعای کمیل به فرانسه است.
از دیگر ترجمه‌های او می‌توان به مادام بواری اثر گوستاو فلوبر اشاره کرد.
تألیفات:
خیام‌شناسی، قرآن‌شناسی، نخستین درس از زیباشناسی
معرفی ترجمه:
ترجمه قرآن به زبان فارسی توسط فولادند در سال ۱۳۷۳ توسط دفتر