سورپرایز

شعر از خودمه توامدی ومن برای رفتن محیا
شدم سورپرایزی بدی بود که از تو جدا شدم
این روزها را نمی دانی که چه حالی دارم
ساختم،سوختم،با هزار دردسر فنا شدم
بعداز رفتن ،سوختن را خوب آموختم ولی به
هر حال خوب شد از غصه رها شدم نه من عاشق
بودم،نه تو معشوقه من سخت است که بیهوده
الان، تنها شدم فقط نگاه محض بود که مرا
عاشق تو کرد باچه فلسفه ای عاشق یک نگاه
شدم؟ تقدیر مقصر جدایی نیست،من وتو
محکومیم مرا بگو که چگونه بی دغدغه،
رسوا شدم