مشاهیر گناوه

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ‌ ـــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

**شعر سروده درباره ای شهرستان گناوه**

یکی از شهرهای استان بوشهر ایران و مرکز شهرستان گناوه است. - اينجاست زادگاه من اين شهر موج خيز/كارام خفته بر لب درياى بيكران
بر پاش بوسه مى زند امواج دمبدم/بر گرد او غريو كشان بحر هر زمان

اينجا خليج فارس به آرايشى بديع/پر چين و پر شكنج وخروشان و موجدار
گاهى خموش و نرم رود جذر و مدّ كنان/گاهى هراس آور و جوشان و بى قرار

موجى به سنگ خورده شود پخش در هوا/چون دانه هاى باران درجنبش نسيم
آرام قطره هاش چو لغزد به صخره، باز/ماند به اشك كودك درمانده يتيم

چوننيلى آسمان به شب پرستاره اى/بر سطح نيلگونش قايق بود هزار
پاروزنان و نغمه كنان هر طرف روان/پير و جوان شده پى صيد و براى كار

برماسه هاى ساحل آن نخلها بلند/آرام خفته اند در آغوش همدگر
خورشيدچون طلاى مذابى به هر غروب/در موجها فرو شده عمرش رسد به سر

شب آن زمان كه ماه برآرد سر از افق/خونين و پر شكسته چودزدى سر از كمين
دريابه سرخى و زردى آتش در آورد/چون دشت پر ز لادن و گلهاى آتشين

در نيمه هاى شام كه مهتاب كم كمك/سر ميكشد به روزن تاريكخانه ها
خفته است طفل موج به قايق به خواب ناز/رفته است در سكوت و خموشى ترانه ها

اين بچه هاى بندر، اين مردهاى مرد/اين دختران با نمك شادى آفرين
اين مردم نجيب و پر احساس و گرم جوش/همشهريان همدل و با جان من قرين

جانم فداى هر وجب خاك پاك آن/اين شهر آرش من و اين شهر كاوه است
اين زادگاه دختر احساس شعر من/اين بندر عزيز من اينجا گناوه است.