چرا نمی توانیم روی دیگر ماه را بینیم؟!

مطالعات جدید نشان می‌دهد که در گذشته‌های دور و در حدود بیلیونها سال نیمکره دیگری از ماه از زمین قابل مشاهده بوده است.
فرایند چرخش کنونی ماه به دور سیاره سبز نشاندهنده این امر است که ساکنان زمین تنها قادر به مشاهده یک طرف از سیاره ماه هستند و تا به حال رخ دیگر این سیاره را از زمین ندیده‌اند

با این حال دانشمندان بر این باورند که برخورد شهاب سنگی بزرگ به ماه باعث چرخش و جا به جایی نیم کره‌های این سیاره نسبت به زمین شده و پس از آن زمان ماه با جهتی متفاوت به دور زمین به حرکت پرداخته است.
مطالعه بر روی حفره‌های موجود بر روی سیاره درخشان بیانگر این امر است که در حدود 3.9 بیلیون سال پیش این سیاره مورد اصابت جرمی بزرگ قرار گرفته است.
در عین حال مسیر خاص برخورد ذرات سنگی از سوی ماه به ماهواره‌ها نشان می‌دهد که تعداد حفره‌های سمت غربی این سیاره نسبت به سمت شرقی آن بیشتر است.

با این حال مطالعات جدید محققان موسسه فیزیک زمین در پاریس این نظریه را به گونه ای دیگر عنوان می‌کند. بررسی بر روی سن و موقعیت 46 حفره بر روی ماه که توسط این محققان صورت گرفته از وجود حفره‌هایی بسیار قدیمی تر در نیمکره شرقی ماه خبر می‌دهد.
بر اساس این یافته محققان اعلام کردند که نیم کره شرقی این سیاره نسبت به نیم کره غربی در گذشته‌های دور بیشتر مورد اصابت شهابسنگها قرار گرفته و این تنها توجیهی است که می‌توان برای چرخش ماه در آن دوران ارائه کرد.
بر اساس گزارش نیوساینتیست، به اعتقاد دانشمندان چنین پدیده‌ای می‌تواند در اثر برخورد یک شهابسنگ بسیار بزرگ به وجود آمده باشد. در این صورت ماه پس از برخورد به آرامی و حول مدار خود آغاز به چرخش کرده و با گذشت ده‌ها هزار سال در موقعیت کنونی خود ثابت مانده است.