شبکه اجتماعی دانشجویان حسابداری در تهران

خدا میدونه با چ ادمایی بودن

بهار بهار چ اسم آشنایی

پس چ بهتر که خودمون باشیم و بخاطر کسایی که شبیه حرفاشون نیستن عوض نشیم

دقيقا

بعضی وقتا یه نفر فقط برای این با شما میمونه که حالش خوب شه

خیلی عالی بود... شب رفتن شب مردن شب دل کندن من از ما بود...

این روزا با چند پیام ادمارو نشناس کلمات همه یه جور نوشته میشه...

زهره

گاهی در نبودن ها بهار هم روز و ماهش را گم میکند ! من بهاری را میشناختم که تمام ِ روز های هفته اش جمعه بود ... تیر بر دل میزد ... بوی اواخر آبان را میداد و سوز دی ماه را داشت ! بهاری بود که هیچ چیزش مثل بهار نبود ...

بعد از این سوز زمستانی بهاری میخرم/میفروشم برفها را جویباری میخرم/هر قراری میگذارم با تو یادت میرود/جای تو باشم به هر قیمت قراری میخرم/سود سرمایه نمیدانم چه دارم از جهان/هر چه دارم میفروشم هر چه داری میخرم

نبودنهایی هست ، که آدم را زمین گیر میکند ! هیچوقت تمام نمیشود، بود نمیشود، پُر نمیشود، همیشه میماند، فراموش نمیشود، کهنه نمیشود، خوره میشود، موریانه میشود، میافتد به جان زندگیات !

تنهاییِ من تنهاییِ غنچهایست که زمستان باز شد ... من سردم است من سردم است و انگار هیچوقت گرم نخواهم شد