آب و هوا قم

آب و هوا و جغرافیای قم
-

عوامل اصلي شكل دهنده وضعيت طبيعي مناطق مختلف استان قم را ارتفاع، عرض جغرافيايي، منابع آب، عوارض طبيعي و پوشش گياهي خاص منطقه و سيستم‌هاي هواشناسي و عوامل فرعي نظير فعاليت‌هاي كشاورزي صنعتي و معدني تشكيل ميدهد.

محدوده استان قم از نظر ارتفاعات و ناهمواريها به 3 منطقه نواحي كوهستاني، نواحي كوهپايه‌اي، دشتها تقسيم مي شود. استان قم در عرض‌هاي مياني نيم كره شمالي واقع است بنابراين قاعدتاً بايستي آب و هواي معتدل داشته باشد ولي دخالت عوارضي همچون وجود كوير نمك و حوض سلطان و ساعات زياد تابش مستقيم آفتاب و تبخير بسيار زياد در سطح كوير و نداشتن ارتفاعات چشمگير در مركز استان و ورزش بادهاي شرقي و غربي باعث ناپايداري اقليم و گرم و خشك بودن منطقه در تابستان و سرد و خشك براي آن در زمستان گرديده است.

استان قم در فصول مختلف تحت تأثير سيستم‌هاي شمالي و شمال غربي و جنوب غربي قرار دارد كه با نفوذ خود به فلات ايران استان قم را نيز تحت تأثير قرار مي‌دهند. تنوع اكولوژيكی موجود در سطح استان ملزومات تنوع گونه های گياهی را پدید آورده كه از آن جمله می توان گونه های مناطق بيابانی و نيمه بيابانی، شورپسند (Halophyts)، استپی، نيمه استپی، كوهسری، شن دوست و گچ دوست را نام برد.

بارندگی در بيابان های استان کم و نامنظم ولی شديد و به صورت رگبار است. عوامل پيدايش بيابان در استان قم به دو دسته عوامل محيطی و عوامل انسانی تقسيم مي گردد.