مشاهیر آمل

♣تاریخچه

شهرستان باستانی آمل که از واژه آمل که گونه پهلوی آن آموی (Amui) است، نصراله هومند در جزوه آشنای مختصری با شهر آمل می‌نویسد: «تز میان همین اقوام مهاجر آریائی (آزادگان) مادها و آماردها شاخه‌ای دیگر با نام آموهائی برای به دست آوردن سرزمینی بزرگ و آباد از سرزمین اصلی خود مهاجرت نموده و در کناره رود هراز (هرهز) آرام یافتند. چنان‌که این قوم توانستند در کنار (ه) غربی همین رود شهری را بنا کنند و نام قبیله و قوم هود را بر آن شهر بنهند. با گذشت زمان به گونه‌های: آموری، آمو، آمل بدل شد.» و سرانجام نتیجه می‌گیرد :«منظور از این همه اشارات و یادآوری‌ها این بود که «آموئی‌ها» مردمان اولیه سرزمین آمل و اطراف از سمت غرب به شرق مهاجرت نکردند بلکه از شرق دریای خزر به مازندران (تبرستان) مهاجرت نموده ساکن شدند و... واژه‌هایی مانند آمارد، آملد، امرته را نمی‌توان ریشه لغوی شهر آمل به حساب آورد در صورتی که با اندکی دقت و توجه می‌توان (ریشه واژه آمل را به این‌گونه به دست آورد: آمل – آمو – آموی- آمویه.»)

باتوجه به اسناد تاریخی این شهر حداقل از دوره ساسانی تا دوره مغول پایتخت مازندران بوده‌و در سه سلسله پایتخت رسمی ایران بوده‌است علویان، مرعشیان، اشکانیان و در دوران اساطیری منوچهر و بهرام و فریدون نیز پایتخت ایران بوده‌است. موقعیت استراتژیک شهر آمل و رودخانه هراز، توسعه بخش‌های کشاورزی، تجاری، صنعتی و گردشگری منطقه را در سالهای اخیر تسهیل نموده‌است. محصولات عمده کشاورزی آن، برنج، گل و گیاه، دانه‌های روغنی کلزا، سبزیجات و علوفه می‌باشد.

♣فرهنگ و مراسم‌ها:

آمل از فرهنگ و تمدن بسیار کهن و اصیل آریایی برخوردار است و به دلیل داشتن این تمدن باستانی و دیرینه مراسم‌های باستانی و به دلیل علاقه به دین و مذهب مراسم مذهبی بس با شکوهی در این دیار کهن برگزار می‌گردد

*تیرگان

تیرماسیزه شو یا تیرگان یکی از جشن‌های ایرانی در روز تیر از ماه تیر برابر با سیزدهم تیرماه است. عده‌ای این جشن را در روزهای دیگر و از جمله در دهم تیر برگزار می‌کنند که به اعتقاد استادان ایران‌شناس نادرست است.

*ورف چال

از آیین‌های قابل توجه و در عین حال منحصربه‌فرد مازندران که مراسمی ملی هم به شمار می‌رود در ارتباط با آب، مراسم ورف چال روستای اسک واقع در جاده هراز است.
، کلیه مردان محل برای انجام مراسم ورف چال واقع در دامنه کوه دماوند پس از صرف صبحانه، با برداشتن غذای ظهر و بساط و میوه و چای ار روستا خارج می‌شوند. طبق رسم، صبح زود تمام مردان باید از روستا خارج شوند و دیگر حق بازگشت به خانه را ندارند. با خروج مردان، تمام امور روستا دراین روز در دست زن‌های محل است. زنان با اجتماع در مساجد و نقاط عمومی روستا، به اجرای برنامه‌هایی مانند:عروس و داماد، شاه و وزیربازی، سنگ بازی و سایربازیها و سرگرمی‌های محلی می‌پردازند و از ورود هر مردی به داخل روستا جلوگیری می‌کنند.

*کشتی لوچو

کشتی لوچو از کشتی‌های محلی استان مازندران است و در گذشته در مراسم عروسی اجرا می شد.امروزه در بعضی از نقاط استان این کشتی همه ساله در تابستان بعد از وجین شالی، هنگام فراغت کار روستاییان، انجام می‌شود.

*ماه در مه

هنگام تحویل سال افراد خانواده دور سفره و یا مشابه آن هفت سین که با ظرافت و سلیقه خانم خانه چیده شده می‌نشینند و در حالیکه پدر خانواده دعای تحویل می‌خواند منتظر سال نو می‌شوند

*علم گردانی و نخل گردانی

علم گردانی و نخل گردانی از قدیمی‌ترین سنت ایرانی و مازندران است که همه ساله در تمامی مناطق مازندران و آمل انجام می‌شود.

♣مشاهیر

محمد بن جریر طبری, علی بن سهل بن ربن طبری، محمد بن محمود آملی، سراج قمری، ابن اسفندیار آملی، اولیاءالله آملی، میر حیدر آملی، طالب آملی، جواد فاضل، میرزا هاشم آملی، میرزا سلطان مازندرانی، حسن حسن‌زاده آملی، محمد یزدادی، ابوالقاسم فرسیو، عبدالله جوادی آملی حاسب طبری، ایرج میرزا، عماد طبرسی, شیخ محمد آملی, صوفی مازندرانی, احمد بن عماد طبری, یحیی بن ابی منصور, فریدون, آرش کمانگیر، منوچهر، عبدالقادری گیلانی آملی، شمس الادبا، فخر رازی طبرستانی، لطف الله لاریجانی، سید ابوالحسن شمس‌آبادی، علی لاریجانی، محمد تقی آملی، حماد طبری، میرزا شفیع مازندرانی, ابراهیم خواص، مؤید بالله آملی، محمد محمد آملی، سید محمدعلی داعی‌الاسلام، صوفی مازندرانی، محمدتقی دانش‌پژوه، محمد بن جریر بن رستم طبری، احمد مشیرالسلطنه، عبدالحسین نوایی، عبدالله احمدیه، هبه الله لالکایی، عماد طبرسی، میرزا ابراهیم مازندرانی، مولانا زمانی ابوالعباس قصاب آملی، خلیل بن بکر آملی، علی اقبال، شروین بن مرزبان، ابن هندو، اولیاءالله آملی، عزالدین آملی، عمادالدین ابو جعفر طبری، اسماعیل خواجویی، محمد شریف العلماء مازندرانی، سید رضی لاریجانی، غلامحسین بنان، رکن الدین آملی، قیس رازی، فرهنگ شریف، ملأ علی کنی ابن فرخان طبری، محمد بن ایوب طبری، ابوسهل بیژن کوهی، حکیمی و چندین تن از اهالی سرشناس این منطقه هستند و لازم به ذکر است که آمل معروف به پایتخت مفاخیر ایرانی در جهان می‌باشد.