جاذبه های گردشگی جویبار

جویبار یکی از شهرهای استان مازندران و مرکز شهرستان جویبار است. جمعیت شهر جویبار در سال ۱۳۸۵، برابر با ۲۷٬۱۱۷ نفر بوده‌است. این شهر در گذشته «باغلو» نام داشت و مرکز دهستان گیل‌خوران در بخش مرکزی شهرستان قائم‌شهر بود. از میان دیدنی‌های آن می‌توان به دو زیارتگاه به نام‌های امامزاده مهدی میر هادی و امامزاده صادق رضا (که گفته می‌شود از نوادگان امام صادق هستند)، سواحل چیکرود، پل تاریخی آزان، خشت‌پل و تکیه کردکلا اشاره کرد.


رودخانه سیاهرود از میان این شهر عبور کرده و به دریای خزر می‌ریزد.


محدوده شهری :


در گذشته حریم شهری جویبار دو خیابان مابین میدان کشتی تا میدان امام (سپاه) و از آنجا تا آتش‌نشانی بود. با گذشت زمان این محدوده گسترش یافت.


شهر جویبار از محلات به هم پیوسته تشکیل شده است. این محلات عبارتند از:کلاکرمحله،سراجکلا، بالامحله، فقیه‌محله، جوان‌محله، تازه‌آباد، کردمحله و باغبان‌محله.همچنین کلاکرمحله یکی از بزرگترین محله های جویبار میباشد ۲۷ در صد از مساحت جویبار در بافت فرسوده قرار دارد.


نام گذاری :


به دلیل بودن رودهای فراوان در این شهر که از شهرهای مختلف به سمت دریای خزر جاری بودند این شهر را جویبار نامیدند. نام گذشته این شهر هم گیل‌خواران بود که گیل به معنی مردمان شجاع و جنگجو است.


تاریخ :


فرهنگ جغرافیایی ایران ج ۳ می‌نویسد: «باغلو (مشهور به جویبار) قصبه ٔ مرکز دهستان گیل‌خواران بخش مرکزی شهرستان شاهی است که در ۲۱ هزارگزی شمال شاهی و ۱۸ هزارگزی شمال باختری ساری در دشت واقع است. ناحیه‌ای است دارای آب و هوای معتدل مرطوب و ۳۱۰۰ تن سکنه، آب آنجا از چاه تأمین می‌شود و محصول عمده ٔ آن پنبه و غلات و کنجد و صیفی و شغل مردمش زراعت و راه آن به شاهی و کیاکلا شوسه‌است. کارخانه ٔ پنبه‌پاک‌کنی دولتی در این قصبه دایر است. بازار عمومی جمعه در یک هزارگزی جنوب قصبه واقع است.»


شهرداری جویبار برای اولین بار در سال ۱۳۴۰ با انتخاب شهردار از سوی استاندار مازندران شروع به فعالیت نمود