حکمت 2 نهج البلاغه
حکمت 2 نهج البلاغه
وَ قَالَ علی علیه السلام: أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ- وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ کَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ وَ هَانَتْ عَلَیْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَیْهَا لِسَانَهُ
فرمود:
آن که جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پست کرده، و آن که راز سختى هاى خود را آشکار سازد خود را خوار کرده،
و آن که زبان را بر خود حاکم کند خود را بى ارزش کرده است.
حضرت در این حکمت به سه خصلت و صفت مذموم و ناپسند اشاره دارد؛
1. طمع در وجود انسان: در رابطه با طمع می فرماید:
أَزْرَى بِن
مناطقی که از جنگل های بارانی پوشیده شده اند ، در نزدیکی خط استوا قرار دارند ، یعنی در گرم ترین منطقه دنیا.
شال و کلاه کردن ( آماده رفتن شدن)
کدام سوره از سوره های قرآن به اسم یکی از فروع دین می باشد ؟
پاسخ صحیح را به صورت شماره سوال:پاسخ صحیح به شماره 5000 2853 080 909 پیامک کنید. مثال: از چپ به راست بخوانید 24100:4 |
در صورت ویژه بودن امتیاز آن به شما اضافه خواهد شد.