رازِ طنّاز

شعر از متاهل در حاشیه

رازِ طنّاز
روزی از روزها موبایلم زنگ خورد // چرت من پاره، به خوابم چنگ خورد
پشت گوشی یک رفیق قافله // انگلیسیش فولُ مردِ تافله
از سفر میگفت و دریای شمال // آب بازی، ساحل و هم عشق و حال
من که ده سالی نرفتم آن مسیر // یکهویی بله بدادم نَشه دیررر
چشم بستیمُ، واااشد دیده ها // روبرومان ساحلی بی انتها
طرح مردانه پر از خرد و کلان // ساکُ وا کردیم بریم تو جمعشان
هرچه در تن بود از تن دور شد // بهر دریا تیپ خاصی جووور شد
مایویی از جنس نرم و ضد آب // زرد رنگُ، خال خالی از شراب
(خال خالاش شرابی رنگ بوده)
عینکی در چشمو، بینی بند هم // شد مهیّا بهر دریا، مَرد هم
(مرد همون رفیق)
آنقَدَر ما شیک و پیک بودیم که // یارو میگفت این کیه؟ هان؟ انریکه؟؟
یک-دو پایی مانده بودش تا به آااب // آسمان حالش یهویی شد خراب
هرکه در آب او سرش بالا بشد // طرح مردان زیر بارش تا بشد
(تاشدن طرح زیر بارش ، کنایه از شدت باران)
زانطرف میزد صدا مسئول طرح // طرح تعطیله داداش بی حرف و شرح
تن به دریا نازده بس خیس شد // طرح و برنامه همه تعطیل شد
ضدِّحالی خورده بودیم ما دوتا // اصغری، طوفان گرفته از هوا
(اصغری، کارشناس هواشناسی، پیش بینیِ هوای طوفانی کرده)
همچو موشی آبکشیده در قفس // کنج دیواری نشستیم ما دو کَس
چشم بستیمُ دوباره باز شد // آن سفر با ضد حالش راز شد
در اداره با رفیقم توی نت // مطلبی بودش که ما را کرده چِت
باورش سخت و بسی دشوار بود // راز ما موضوع شهرت دار بود
سایت اورداپ، قندپهلویی زده // در رقابت راز ما را هک زده
(اشاره به اینکه موضوع قندپهلو از روی راز ما زده شده)
ماجرای رفتن ما به شمااال // گشته آنجا سوژه ی طنزی باحاال
در نهایت یک دوبیتی شد نخست // رتبه-اول را لویال هانی بجست
شعر او را در ادامه تو بخوان // وزن شعر او سوای شعرمان:

بعد ده سال آمدم بهر شنا // من ب آب و آب ب من شد آشنا
یکدفعه باران بیامد و عوض شد ماجرا // جان من حالا نیا برگرد دو روز دیگه بیا