آمدنت درخت‌ها را شاعر کرد

و دیوار کعبه شکافته شد وقتی به یکباره عطر نفس‌های تو در فضای مه‌آلود مکه پیچید.
... و دیوار کعبه شکافته شد وقتی ابهت نام تو در خیابان‌های مکه از در و دیوار به‌گوش رسید.
کسی چه می‌داند؟ شاید در شب میلاد تو بود که بهشت آفریده شد. عشق متولد شد و بذر شجاعت و عدالت در زمین منتشر گردید.
تو آمدی و درخت‌ها شاعر شدند؛ پنجره‌ها شاعر؛‌ گنجشک‌ها و پروانه‌ها و قناری ها شاعر.
تو آمدی و نبض زمین تپیدن گرفت. شب در لاک خود فرو رفت و خورشید، از فراز کعبه عاشقانه طلوع کرد.
...و تو آمدی تا پیامبر مهربانی تنها نباشد