.•* سفیـر عشـق *•.

دوست، واژه است، واژه اى که از لب فرشته ها چکیده است !
دوست،نامه است، نامه اى که از خدا رسیده است !
نامه ى خدا همیشه خواندنى ست !
توى دفتر فرشته ها، واژه ى قشنگ دوست، تا همیشه ماندنى ست

دل که تنگ است
با که باید آمیخت؟
با که باید پیوست؟
دل که تنگ است کجا باید رفت؟
به درو دشت و دمن؟
یا به باغ و گل و گلزار و چمن؟
پیر فرزانه ی من بانگ برآورد که این حرف نکوست
دل که تنگ است برو خانه ی دوست
شانه اش جایگه گریه ی تو
سخنش راه گشا
بوسه اش مرهم زخم دل توست
عشق او چاره ی دلتنگی توست
دل که تنگ است برو خانه ی دوست
خانه اش خانه ی توست........