به دنبال همسر اينترنتي؟

اگر به اينترنت به عنوان يک ابزار آشنايي نگاه کنيم، درست مثل محيط دانشگاه يا محل کار و مهماني خانوادگي، آن وقت مي توانيم به اين نتيجه برسيم که اينترنت هم مي تواند بهانه آشنايي دو نفر باشند. دو نفر که اگر آشنايي شان را به دنياي واقعي بکشانند، ممکن است تصميم بگيرند تا پايان عمر زير يک سقف زندگي کنند!
وقتي شبکه ارتباطي و اطلاعاتي ما به گستردگي جهان مي شود، عمق شناسايي ما متناسب با اين گستردگي، زياد نمي شود. آن وقت است که با يک سوال جدي مواجه مي شويم:

چگونه مي توانيم در اين پهنه گسترده به شناسايي عميق کاربران اينترنت و لايه هاي پنهان شخصيت آنها دسترسي پيدا کنيم؟! چگونه اسير سطحي نگري و ساده لوحي نشويم؟! خلاصه اينکه در ميان اين همه افراد که فقط چند خطي از آنها مي خوانيم يا چند کلمه اي را مي شنويم آدم مورد اعتمادي را پيدا کنيم؟
کسب اطلاعات از پسران
اگر جزو دختر خانم هايي هستيد که در موقعيت آشنايي اينترنتي قرار گرفته ايد، بايد 2 نکته مهم را به ياد داشته باشيد. اول اين که با خودتان صادق باشيد و انگيزه شما صرفا کسب اطلاعات عميق در مورد همسر آينده تان باشد؛ نه سرگرمي و نکته دوم اين که زياد اطلاعات بگيريد و در مقابل، کم اطلاعات بدهيد. براي رسيدن به اين دو هدف مي توانيد روش هاي متفاوتي را به کار بگيريد. مثلا
- با آي دي پسرانه بين نويسندگان وبلاگ ها و اتاق هاي گفتگو و... رفته و فرد مورد نظر را گزينش کنيد. (در اين مرحله جنيست خود را روشن نکرده، تا مشخص نمائيد که قادر به ايجاد و ادامه ارتباط، با فرد مورد نظر خود از طريق افکارتان هستيد نه جنسيت خود).
به عنوان يک دوست اينترنتي (بدون توجه به جنسيت) اطلاعاتي را در مورد وي کسب کنيد. سن؟ جنس؟ تحصيلات؟ محل سکونت؟ رشته تحصيلي؟ شغل؟ هدفش از چت کردن با با شما؟ هدفش از ايجاد سايت و وبلاگ شخصي؟ فرهنگ و نژاد؛ مذهب؟ سرگرمي ها، نظرات سياسي، متاهل يا مجرد بودن؟ تعداد افراد خانواده؟ شغل پدر؟ شغل مادر؟ وضعيت مالي؟ تحصيلات افراد خانواده و برادران و خواهران؟ توضيح در مورد تخصص و شغلش با سئوال از جزئيات آن؟ ميزان و ساعاتي که که به اينترنت وصل هست؟ و خلاصه هر آنچه که به نظرتان براي آشنايي اوليه مفيد است.