وقتی یکیو رها میکنین توضیح بدین دلیلتون چیه کاری نکنید که اون شخص سردرگم شه و در به در دنبال نقص تو وجودش بگرده، خودشو لایق یه رابطه ندونه و تو تنهایی حبس شه، از خودش بدش بیاد و تو این حس نفرت غرق شه.

من هیچ وقت تو اورداپ نه دیده شدم و نه یادنه کسی برام دلش تنگ شده

ازم پرسید چی شد ازش گذشتی؟!
گفتم نه،مگه آدم انقدر راحت از چیزایی که براش با ارزشه دل میکنه
گفت یعنی حتی فراموششم نکردی؟
گفتم چیزی که با هر اتفاق خوب یا بد به یادت میفته دیگه فراموشی نداره
گفت یعنی به همین راحتی دیگه نمیخوای بمونی؟
گفتم وقتی بودن من باعث ناراحتی باشه،موندن به پای رفتن بهترین راهه
گفت پس دلت چی؟دلت براش تنگ نمیشه؟دیگه نمیخوای چیزی بهش بگی؟
گفتم اگه دل واسه کسی تنگ نشه که دیگه دل نیست یه تیکه سنگه که وسط سینه جا خوش کرده
گفت پس حرفات؟بغض نمیشه تو گلوت؟
گفتم دیگه کاریش نمیشه کرد،دلم میخواد جای اینکه پیام بدم زنگ بزنم،جای اینکه زنگ بزنم بشینم و باهاش حرف بزنم اما وقتی دلیل حال خوب کسی نیستم،یعنی باید نباشم
گفت حالا اگه بخوای بهش چیزی بگی چی میگی؟
گفتم دوست دارم بگم اشتباه کردم،باید عجله نمیکردم،باید اصرار نمیکردم،باید فشار نمیاوردم،باید بهت نمیگفتم نگرانتم
دوست دارم بگم اگه عجله کردم دلیلش این بود که زودتر وارد دنیای من بشی،تا تو این جهان تاریک من یه نقطه نور باشی
دوست دارم بگم اگه اصرار کردم،فکر میکردم که میتونم یه دلیل واسه خوب کردنت حالت باشم وقتی که خسته ای از کار و این زندگی تکراری
دوست دارم بگم اگه فشاری از سمت من برای بودنت برای موندنت بود فقط از روی اشتیاقم به دیدنت بود و بس
اگه نگرانت بودم چون حس میکردم که دنیا با این همه زشتی به زیباییِ وجودت آسیب برسونه
این دست آدم نیست که قلب رو کنترل کنه،زمانی این اتفاق میفته که احساس از ته قلب آدم نباشه
خیلی دوست دارم بگم تاریخ روزهایی که دیدمت و نتونستم بهت برسم رو یادمه
یا وقتی اومدم تو خیابونی که زندگی میکنی کوچه ها رو بالا پایین کردم تا شاید اتفاقی از اونجا رد بشی و بتونم از دور تماشات کنم
خیلی دوست دارم بگم من عاشق جزئیاتتم،از راه رفتنت بگیر تا پلک زدنت،از لباس پوشیدنت تا کفش های چرم مشکی ای که همیشه تمیزن
شاید اینا برای تو یه چیز عادی باشه اما منو به وجد میاره
حالا تو بگو من آدم دل کندنم؟...